“

 

۱-۷-۴- نهادینه‌سازی

 

این تفکر امروزه به شکل فردی استاندارد درآمده است که جمع‌ آوری کودکانی که بیمار ذهنی هستند، به جز در موارد استثنایی که امکان بروز خطر از جانب کودک به اطرافیان وجود دارد، عملی غیرانسانی تلقی می‌شود. این مسئله از سال ۱۹۶۰ مطرح گردید و جمع‌ آوری بیماران ذهنی از نهادهای مربوط آزاد می‌شدند و در بخش‌های مربوط به بیماران سرپایی جای می‌گرفتند. بدین ترتیب دیگر مسائل بهداشت ذهنی فزاینده وجود نداشت. میلر مدیر یک مؤسسه خردسالان در ماساچوست ‌به این نتیجه رسید که این مؤسسات بیش از آنکه به نفع بخش‌هایشان باشند به ضرر آن ها بودند. در نتیجه او دستور داد تا تمام مؤسسات مربوط به خردسالان تعطیل شود.[۴۲]

 

۱-۸- برچسب زدن در محیط های گوناگون

 

۱-۸-۱- برچسب‌زنی در محیط خانواده(با توجه با اشخاص برچسب‌زننده)

 

‌در مورد اطفالی که مرتکب جرائم گوناگون می‌شوند، باید ‌به این نکته مهم توجه داشت که به دلیل شرایط سنی حساس و ویژه این قشر از افراد جامعه، نباید عناوینی همچون مجرم یا بزهکار بالفطره را ‌در مورد آن‌ ها به کار برد. در واقع برچسب‌زنی و به کار بردن این عناوین از لحاظ روحی و شخصیتی می‌تواند تأثیرات زیانباری بر اطفال داشته باشد.

 

متأسفانه طبق مطالعاتی که ‌در مورد اطفال بزهکار انجام شده، این موضوع مشخص شده که برچسب‌زنی زیر عنوان مجرم یا نقص‌کننده قانون به مراتب از سوی خانواده ها بیشتر از نهادهای کیفری انجام می‌گیرد.[۴۳]

 

۱-۸-۲- برچسب‌زنی توسط پدر و مادر کودک

 

به طور کلی از جمله مسائل اساسی که همواره ‌در مورد کودک باید مدنظر قرار گیرد و تربیت اوست. ضرورت تعلیم و تربیت صحیح کودک که در دین مبین اسلام بسیار بر آن تأکید شده است، ظرائف و دقایق مهمی را همواره مورد توجه قرار داده است.[۴۴]

 

اما یکی از مواردی که رعایت آن در تربیت کودک لازم و ضروری است احترام به شخصیت او و پرهیز از برچسب‌زنی به او می‌باشد. از نظر اسلام محبت و ترحم به کودک. سازنده‌ترین و مؤثرترین عامل تربیتی شناخته شده است. تعلیمات اسلام برای سازمان دادن به شخصیت اخلاقی خردسالان همه افراد جامعه را با حکمی عام به مهر و محبت نسبت به کودکان دعوت می‌کند.

 

پیامبر گرامی اسلام در حدیثی می‌فرمایند:«احبوا الصبیان و ارحمو هم…» کودکان را دوست دارید و با آنه رحیم و مهربان باشید.[۴۵]

 

به اعتقاد و باور بسیاری از صاحب‌نظران، خانواده در شکل‌دهی به زندگی و رفتار فرد تا حد زیادی مؤثر است. اگر خانواده با مشکلات و ‌آسیب‌های عدیده‌ای مواجه باشد، تأثیر این روند بر کودک نیز انعکس می‌یابد.[۴۶]

 

در آمریکا یک تحقیق علمی در میان دانش‌آموزان عملاً این فرضیه را به اثبات رساند که کودکان ‌بر اساس تلقی اولیاء مدارس و سایر دانش‌آموزان در تحصیل به موفقیت رسیده و یا ناکام می‌مانند.[۴۷]

 

۱-۸-۳- برچسب‌زنی توسط دیگر اعضای بزرگسال یک خانواده(عمه، خاله و…)

 

دانشمندان علوم اجتماعی خانواده را به لحاظ معیارها و ملاک‌های متفاوت به دسته های گوناگون طبقه‌بندی می‌کنند. در این میان خانواده های گسترده می‌توانند آثار مهمی بر تربیت کودک داشته باشند، چرا که کودک با افراد بسیاری از آشنایان نزدیک خود را ارتباط بوده و از رفتار آنان الگوبرداری می‌کند. در عین حال این افراد به علت روابط نزدیک با کودک ممکن است وی را به عنوان یکی از اعضای خانواده گسترده با برچسب‌هایی مواجه سازند.[۴۸]

 

‌بنابرین‏ پس از خانواده که نقش اساسی در مقوله‌بندی قالب‌های کودک دارد، مانند این چگونه صحبت کند، نحوه غذا خوردن، حرف زدن و… حتی نحوه نگاه کردن به جهان را تعیین می‌کنند. اما پس از خانواده افراد دیگری به نام«دیگران مهم» هستند که بستگی به نوع فرهنگ می‌توانند، عمو، خاله، عمه، دایی و… باشند.

 

وقتی فرد توسط یکی از اعضای خانواده در غالب خاصی توصیف می‌شود، در نتیجه فشاری که از طرف اعضاء خانواده به وی وارد می‌شود، به تغییر ادراک از خویشتن و تغییر رفتار دست خواهد زد تا با این برچسب هماهنگ شود.[۴۹] حال این مسئله از جانب والدین(پدر و مادر کودک) باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد، که برچسب‌زنی از طرف یکی از نزدیکان کودک در قالب نام‌ها و عناوین گوناگون واقعی و غیرواقعی، به لحاظ الگو‌پذیر و تأثیر بیش از حد می‌تواند در شکل‌گیری شخصیت آینده وی و در نهایت ایجاد من ذهنی در کودک و آماده‌سازی وی برای تبدیل شدن به یک بزه‌کار مؤثر باشد.[۵۰]

 

۱-۸-۴- برچسب‌زنی توسط برادر و خواهر

 

به طور کلی سوء رفتار و آزار روانی، از جمله برچسب‌زنی به کودک در خانواده های دارای تعداد بیشتر فرزند شایع‌تر می‌باشد. در یک تحقیق نشان داده شد که آزار روانی کودکان در خانواده هایی که دارای بیش از ۵ برادر یا خواهر بوده‌اند ۶۵ درصد بیش از سایرین به چشم می‌خورد.[۵۱] ‌بنابرین‏ خانواده های پرجمعیت می‌تواند یکی از کانون‌های باشد که برچسب‌زنی به کودک در آن شایع‌تر به نظر می‌رسد.

 

۱-۸-۵- برچسب‌زنی توسط دیگر اعضای هم سن و سال کودک(پسرخاله و…)

 

برخی از کودکان به دلیل ویژگی‌های جسمی و روحی خاصی که نسبت به دیگران دارند و ممکن است غیرعادی و متفاوت جلوه کند، احتمال دارد از جانب هم‌سن و سالان خود بر آنان برچسب زده شود. کودکانی که به دلیل مشکلات آشکار جسمی، تحولی و روانی از بدو تولد نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند، از دیگران در معرض خطر برچسب‌زنی قرار می‌گیرند. این مسئله ممکن است موجبات آزار کودک را از جانب اطرفیانش فراهم سازد.

 

۱-۹- برچسب‌زنی در بیرون از محیط خانواده

 

۱-۹-۱- برچسب‌زنی در محیط مدرسه کودک

 

نخستین محیط اجتماعی که کودک بعد از خانواده وارد آن می‌گردد مدرسه است. مدرسه به خاطر تدوین وظایف و حقوق افراد و انتقال ارزش‌های اجتماعی با وسایل مؤثری که برای کنترل اجتماعی در اختیار دراد یک از کارگزاران مهم اجتماعی کردن فرد تلقی می‌شود.[۵۲]

 

یکی از محیط‌هایی که برچسب‌زنی در بیرون از محیط خانواده می‌تواند در آن اتفاق بیافتد مدرسه کودک است. در محیط مدرسه برچسب‌ ممکن است از جانب دوستان و هم‌سن و سال‌های کودک یا از طریق معلمین و متصدیان اداره مدرسه مانند معاون، مدیر و… بر کودک زده شود. همچنین درگیر مخاصمات مسلحانه بین‌المللی که به نوعی با خارج از خانه در ارتباط هستند نیز ممکن است برچسب بخورند که بدان می‌پردازیم.

 

۱-۹-۱-۱- توسط دوستان کودک

 

همسالان و دوستان کودک عمدتاًً سن مشابه داشته و اغلب از یک جنس می‌باشند و با یکدیگر یک جرگه اجتماعی را تشکیل می‌دهند و فرد با عضویت در ان کنش متقابل با دیگر اعضای گروه قرار گرفته و از حمایت گروهی برخوردار می‌شود. گروه‌های همسال نقش عمده‌ای در جامعه‌پذیری و تأثیر بر رفتار کودک دارند و کودک به علت برقراری روابط خاص اجتماعی مورد توجه و علاقه دیگران بوده و از سوی آن ها مورد تحسین و تشویق قرار می‌گیرد.[۵۳]

“

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...