نتایج پژوهش بهروزیان(۱۳۸۷) تحت عنوان بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیتی و هوش هیجانی با سلامت روان نشان داد که هوش هیجانی با برون گرایی، گشودگی، توافق و وظیفه شناسی همبستگی مثبت و با روان آزردگی گرایی همبستگی منفی دارد. به علاوه، برون گرایی و سازگاری دو متغیر شخصیتی بودند که توانایی پیش‌بینی نمرات هوش هیجانی را داشتند.

 

وندر لیندن، تیژوسیز و پتریدز[۶۶]۱(۲۰۱۳) طی پژوهشی با عنوان نقش ۵ عامل کلی شخصیت و هوش هیجانی بر میزان تخلفات رانندگی ‌به این نتیجه رسیدند که همپوشی قابل توجهی بین هوش هیجانی و ویژگی های شخصیتی در بروز تخلفات رانندگی وجود دارد.

 

در پژوهشی ورتمن و وود[۶۷]۲(۲۰۱۲) رابطه بین ویژگی های شخصیتی گزارش شخصی را با میزان رفتارهای مخاطره آمیز رانندگی نوجوانان را آزمون کردند و ‌به این نتیجه رسیدند که رابطه بسیار باثباتی بین ویژگی های شخصیتی و رفتارهای خطرناک رانندگی نوجوانان وجود دارد.

 

همایونی[۶۸]۱(۲۰۱۱) نیز در پژوهشی با عنوان رابطه ویژگی های شخصیتی و هوش هیجانی در یادگیری رفتار رانندگی دانشجویان ‌به این نتیجه رسید که یادگیری رفتار رانندگی رابطه منفی با عصبیت و رابطه مثبت با سایر ویژگی های شخصیتی دارد. همچنین رابطه مثبتی بین ویژگی های شخصیتی و هوش هیجانی وجود دارد.

 

پژوهش های انجام شده توسط آناماریا و لتیزیا[۶۹]۲(۲۰۰۹) و اوستین، سالکوفسکی، روهر و اندروز[۷۰]۳(۲۰۰۷) نشان دهنده رابطه مثبت معنادار بین هوش هیجانی با برونگرایی، پذیرش، توافق و وظیفه شناسی و رابطه منفی معنادار با عصبیت می‌باشد.

 

در پژوهش دیگر که با هدف بررسی تأثیر جنسیت بر بروز تخلفات رانندگی پرخطر همراه با عصبانیت توسط لانزاک[۷۱]۵و همکاران در سال ۲۰۰۷ با تعداد نمونه ۷۸۵ نفر ( ۶۵۱ مرد و ۱۳۴ زن) اجرا شد. نتایج نشان داد که مردان بیشتر از زنان اقدام به تخلفات و خشونت های رانندگی می‌کنند. از طرف دیگر رابطه معناداری میان استفاده از الکل و در نتیجه تخلفات ناشی از آن در طول رانندگی گزارش داده شد که بیشتر آن ها را زنان به وجود آورده بودند. به علاوه اکثر تخلفاتی که زنان در آن دست داشتند به دلیل حس هیجان خواهی آن ها در طول رانندگی بوده است.

 

سامر[۷۲]۲ و همکاران(۲۰۰۵) پژوهشی تحت عنوان بررسی صفات پنج عاملی شخصیت در پیش‌بینی تصادفات جاده ای با تعداد نمونه ۱۰۰۱ از رانندگان ( ۷۰۵ مرد و ۲۹۶ زن) در سه شهر ترکیه (آنکارا، استانبول و ازمیر) اجرا کردند. نتایج حاکی از وجود رابطه مثبت بین عوامل عصبیت، برون گرایی و رابطه منفی بین مقایسه ویژگی های شخصیتی رانندگان پرخطر و عادی عوامل توافق، وظیفه شناسی و پذیرش با رفتار رانندگی پرخطر بوده است.

 

ایورسین[۷۳]۱ و همکاران(۲۰۰۲) طی پژوهشی تحت عنوان شخصیت، رانندگی پرخطر و درگیری های ناشی از تصادف میان رانندگان نروژی با نمونه ۲۶۰۵ نفر از رانندگان و با بهره گرفتن از پرسشنامه رضایت از خود ‌به این نتایج دست یافتند که افراد دارای نمره بالا در مقیاس هیجان خواهی و عدم توجه به معیارهای اجتماعی بیشتر از سایرین نسبت به قوانین تخلف داشته و رفتارهای پرخطری را مرتکب می‌شوند.

 

جمع بندی:

 

با توجه به تعاریف، نظریات، دیدگاه ها و پژوهش های داخلی و خارجی مطرح شده در این فصل، باید اذعان داشت که رانندگان اتوبوس های بین شهری نقش بسزایی در جابجایی مسافران و امنیت جانی و مالی آن ها دارند، ‌بنابرین‏ شناسایی و شناخت ویژگی های شخصیت و هوش هیجانی با رفتار رانندگی آن ها حائز اهمیت فراوان می‌باشد. همچنین با توجه به اهمیت عملکرد رانندگان و این نکته که احتمالا ویژگی های شخصیت و ویژگی های انگیزشی یکی از عوامل اثر گذار بر رفتار رانندگی رانندگان اتوبوس های بین شهری است، شناسایی عوامل مرتبط و مؤثر بر رفتار رانندگی می‌تواند به شناسایی راه های افزایش رفتارهای ایمن و کاستن از اشتباهات و تخلفات کمک نماید. و بی تردید شناسایی این عوامل می‌تواند به دانش نظری این موضوع بیفزاید و سازمان های مرتبط نیز در این زمینه می‌توانند از نتایج آن برای مقاصد علمی و عملی استفاده نمایند.

 

    1. فرضیه های تحقیق:

فرضیه های اصلی:

 

    1. ویژگی های شخصیتی، رفتار رانندگی رانندگان اتوبوس را پیش‌بینی معنی دار می‌کنند.

 

  1. مؤلفه‌ های هوش هیجانی، رفتار رانندگی رانندگان اتوبوس را پیش‌بینی معنی دار می‌کنند.

سوالات تحقیق:

 

    1. آیا بین رفتار رانندگی رانندگان اتوبوس با توجه به سن تفاوت معنی دار وجود دارد؟

 

    1. آیا بین رفتار رانندگی رانندگان اتوبوس با توجه به سابقه کار تفاوت معنی دار وجود دارد؟

 

  1. آیا بین رفتار رانندگی رانندگان خویش فرما و سایر رانندگان تفاوت معنی دار وجود دارد؟

۴- آیا بین رفتار رانندگی رانندگان اتوبوس با توجه به تحصیلات تفاوت معنی دار وجود دارد؟

 

    1. تعاریف نظری و عملیاتی متغیرها:

تعاریف نظری متغیرها:

 

رفتار رانندگی:

 

ازکان و لایونن[۷۴]۱(۲۰۰۴) رانندگی را رفتاری می دانند که راننده به صورت الگویی برای رانندگی خود انتخاب می‌کند؛ مانند سرعت، میزان تمرکز و حفظ میزان فاصله استاندارد. این رفتارها شامل دو دسته رفتارهای مثبت[۷۵]۲ و رفتارهای منفی[۷۶]۳ می‌شوند. که به مجموعه رفتارهای منفی در رانندگی، رانندگی تهاجمی یا رانندگی پرخطر[۷۷]۴ گفته می شود، که این رفتارها دو گروه از اشتباهات[۷۸]۵ و تخلفات[۷۹]۶ را پوشش می‌دهند(به نقل از شاکری نیا، ۱۳۸۸).

 

ویژگی های شخصیتی:

 

شخصیت، یک سازه کلی است که از مجموعه ویژگی های فردی تشکیل می‌گردد و به سه عامل تفکر، عواطف و رفتارهای بیرونی قابل مشاهده که در تعامل با عناصر محیط ایفای نقش می کند، اشاره دارد(پروین و کروون[۸۰]۷، ۲۰۰۵) .

 

شخصیت به عنوان یک برچسب تشخیصی کلی برای رفتار قابل مشاهده فرد و تجارب درونی قابل بیان ذهنی او مورد استفاده قرار گرفته است. تمامیت هر فرد که ‌به این گونه توصیف می شود هم جنبه‌های فردی و هم اجتماعی او را نشان می‌دهد. به عبارتی ویژگی های شخصیت بیانگر آن دسته از ویژگی های فرد یا افراد است که الگوهای ثابت رفتاری انسان ها را نشان می‌دهد. از این رو شخصیت، بیانگر اصول و قواعدی است که در کنش همه افراد مشترک است(کریمی، ۱۳۸۶).

 

کاستا و مک کری[۸۱]۱(۱۹۹۹) مهمترین ویژگی های شخصیتی را در الگوهایی به عنوان پنج ویژگی عامل بزرگ مطرح ساخته اند که عبارتند از: عصبیت، برونگرایی، پذیرش، توافق و وظیفه شناسی( شولتز، ۱۹۹۸؛ به نقل از حق شناس، ۱۳۸۵).

 

هوش هیجانی:

 

بار – آن[۸۲]۲ هوش هیجانی را مجموعه ای از دانش ها و توانایی‌های هیجانی و اجتماعی که قابلیت کلی ما را در پاسخ به نیازهای محیطی تحت تاثیر قرار می‌دهد، تعریف ‌کرده‌است(هاشمی، ۱۳۹۱).

 

تعاریف عملیاتی متغیرها:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...